Wall Street: Money Never Sleeps 2010 وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد 2010 دوبله فارسی بدون سانسور
Wall Street: Money Never Sleeps (وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد ) 2010 آمریکا درام 133 دقیقه انگلیسی PG-13 کارگردان: Oliver Stone ( اولیور استون) نویسنده: Allan Loeb (الِن لِوب), Stephen Schiff (استفان اسچیف), Stanley Weiser (استانی وایسر), Oliver Stone ( اولیور استون), خلاصه داستان: وال‌استریت: پول هرگز نمی‌خوابد»(2010) با گکو که سال‌های زیادی در زندان فدرال گذرانده شروع می‌شود. دزدانی که سیستم پولی و مالی را غارت کرده بودند همچنان قدرتمند هستند و مردان کنگره هنوز هم برای منظم کردن سیستم تلاش می‌کنند و… بازیگران: Richard Stratton (ریچارد استرَتون) Harry Kerrigan (هری کریگان) Michael Douglas (مایکل دوگلاس) Carey Mulligan (کری مولیگان) نقد و بررسی فیلم به قلم Roger Ebert (راجر ایبِت) نشریه شیکاگو سان‌تایمز نمره 7.5 از 10 دنباله‌ای بر یکی از فیلم‌های متوسط خودش که نسخه‌ای به‌مراتب غنی‌تر از کار درآمده و به‌نظر می‌رسد که کارگردان این‌بار با سناریویی پر و پیمان سراغ سوژه مورد نظرش رفته است. الیور استون پس از چند شکست همه‌جانبه پی‌در پی، سرانجام موفق می‌شود فیلمی تأثیرگذار و جذاب بسازد؛ دنباله‌ای بر یکی از فیلم‌های متوسط خودش که نسخه‌ای به‌مراتب غنی‌تر از کار درآمده و به‌نظر می‌رسد که کارگردان این‌بار با سناریویی پر و پیمان سراغ سوژه مورد نظرش رفته است. هرچند اولین نمایش «وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد» در جشنواره کن خیلی بازتاب‌های مثبتی به‌همراه نداشت ولی فروش قابل‌قبول فیلم در اکران عمومی و اقبال سینمادوست‌ها، نشان از اتفاقی داشت که سال‌ها بود درباره الیور استون تکرار نشده بود؛ کارگردانی که در دهه80 با اعتراض به سیاست‌های دولت آمریکا و آثار افشاگرایانه‌ای که درباره جنگ ویتنام ساخت نامش بر سر زبان‌ها افتاد. هنوز هم از «جوخه» و «متولد چهارم ژوئیه» به‌عنوان سندهای تصویری برجسته‌ای از یک دوران تاریخی یاد می‌شود. استون، لبه تیغ انتقادهای خود را به سمت سیاستمدارانی گرفت که با جنگ‌افروزی به کشتار آدم‌های بی‌گناه پرداختند. او در میانه آثار جنگی پرسروصدایش در رویکردی به جامعه معاصر آمریکا، اقتصاد را هدف گرفت و «وال استریت» را کارگردانی کرد. او پس از 23سال باز هم سراغ مایکل داگلاس، بازیگر محوری «وال استریت» رفت (که تنها اسکارش را برای بازی در این فیلم دریافت کرده بود) و این‌بار به بررسی ابعاد بحران اقتصادی سال‌های اخیر آمریکا پرداخت. کهنه سرباز قدیمی همچنان لحن معترضانه‌اش را حفظ کرده و خوشبختانه این‌بار این اعتراض با کارگردانی ماهرانه و سناریویی هوشمندانه عمق و غنایی بیشتر یافته است. فیلم «وال‌استریت» (1987) ساخته الیوراستون نمایشی است درباره چهره حقیقی تجارت؛ چیزی که ما فقط درباره آن شنیده بودیم و گوردون گکو نمونه‌ای است از کسانی که در این‌راه با اختلاس و میلیون‌ها دلار پول به جیب زدن به این کار ادامه دادند تا وقتی که ورشکست شدند و اقتصاد را به زانو درآوردند. «وال‌استریت: پول هرگز نمی‌خوابد»(2010) با گکو که سال‌های زیادی در زندان فدرال گذرانده شروع می‌شود. اما بزرگ‌ترین فانتزی فیلم جای دیگری است؛ دزدانی که سیستم پولی و مالی را غارت کرده بودند همچنان قدرتمند هستند و مردان کنگره هنوز هم برای منظم کردن سیستم تلاش می‌کنند. به هر حال این نظر من است، نه الیوراستون. ولی وقتی مستندات تخلفات مالی و همچنین فیلم The big short (مایکل لوئیس) که در فهرست پرفروش‌ترین فیلم‌هاست را کنار هم می‌گذاریم، می‌بینیم که وال‌استریت:پول هرگزنمی‌خوابد در حدانتظار بی‌رحم نیست، بلکه یک داستان سرگرم‌کننده درباره جاه‌طلبی، عشق و چپاولگری در تجارت است و نگاهی مجذوب شده دارد نه مغضوب. آیا استون این حقایق جدید را نمایش می‌دهد و ما با آن درگیریم؟ درهرحال خود گوردون گکو محوریت اخلاقی دارد. سوای نویسندگی کتاب «طمع‌خوب است» و سخنرانی برای دانشجویان، او گناهکاری است که توبه کرده و وقتی بازرگان جوانی به نام جیک مور(شیالابوف) را ملاقات می‌کند متوجه این موضوع می‌شود که می‌خواهد به بازی برگردد. جیک می‌خواهد با دختر گکو ازدواج کند. وینی(کری‌مولیگان) چندسال است که با پدرش صحبت نکرده و شاید جیک قصد دارد آنها را آشتی دهد. او صادقانه وینی را دوست دارد؛ کسی که یک بلاگر آزادیخواه است. جیک جاه‌طلب است و قبلا یک میلیون به جیب زده و حالا بیشتر می‌خواهد اما او فردی خوش قلب است و می‌خواهد که شرکتش به کار پیرامون انرژی‌های جایگزین بپردازد. آیا او طرفدار محیط‌زیست است یا فقط از آن خوشش می‌آید؟ کمی از هر دو شاید! جیک در وال‌استریت برای شرکتی به نام کلر زابل کار می‌کند که توسط لوئیس زابل (فرانک لانگا) اداره می‌شود که مرشد و پدر معنوی جیک…