بغض ابر : شعر و خوانش استاد هوشنگ رئوف

بغض ابر **ابرها با دلی پُر آمدند وسر گذاشتند بر شانه ی کوه ها و بغض وا کردند و های هایشان پیچید در همه جا و رود رودِ گریه هایشان رفت رفت تا بیفتند در لهجه ی خلیج و گم شوند در آب ها مثل گاهی که خیال ات می آید و مرا وامی دارد که سر بگذارم بر شانه ی کاغذ ها . ها ی. ها ی . های …هوشنگ رئوف