ایدئولوژی در سایه لودگی/ حاشیه‌هایی که فقط برای جذب مخاطب ساخته می‌شوند
قسمت‌های نهایی سریال پایتخت باعث به وجود آمدن حواشی جدید برای تلویزیون شد. منتقدان معتقدند کپی‌برداری از فیلم ممل آمریکایی با بازی بهروز وثوقی و گوگوش برخلاف آرمان‌های صدا و سیماست. اشاره و شوخی با فیلم‌های قبل نقلاب پیش از این هم در تلویزیون و سینما سابقه داشته است. در تلویزیون ایران قبلا با فیلم‌هایی مثل قیصر، گاو، گوزن‌ها و گنج قارون شوخی شده است. صدا و سیما برای جذب مخاطب بیشتر شوخی‌های باب کرده که برخی از آنها چندان خوشایند نیست. این شوخی‌ها گاهی جنبه جنسی پیدا می‌کند. این رویکرد تا حدی توانسته مخاطبان زیادی را پای تلویزیون بنشاند اما مشکل اینجاست که برنامه‌های تولید شده برای جبهه فرهنگی انقلاب مطلوب نیست و جریان ارزشی با این تصور که گفتمان آنها برای کل جامعه جذابیت دارد، معتقدند صدا و سیما جای بیان گفتمان‌های دیگر نیست. تاکتیک صدا و سیما برای بیان این گفتمان این است که مخاطب را به هر ترتیبی حفظ کند. مجری‌گری بازیگران سینما با دستمزدهای بالا یکی دیگر از روش‌هایی است که تلویزیون استفاده می‌کند. این اقدام رفته رفته صداوسیما را به سمتی برد که تنها برنامه‌هایی که مطلوب جریان ارزشی نیست، محبوبیت پیدا کرد. شاید بهترین مثال، روزنامه همشهری است که بخش نیازمندی‌های آن از خود روزنامه مهمتر شده است؛ این یعنی مخاطب فقط برای برنامه‌هایی که برای نیروهای ارزشی فرعی محسوب می‌شود، پای تلویزیون می‌نشیند.